De hoorn is een koperblaasinstrument. Duizenden jaren geleden werd de hoorn voor het eerst gebruikt. Toen werden deze instrumenten nog van de hoorns van dieren gemaakt. Hier komt dus ook de naam vandaan. Het instrument werd toen vooral tijdens de jacht gebruikt. Hiermee werden bepaalde signalen doorgegeven. Tegenwoordig is de hoorn een veelzijdig en populair muziekinstrument. Het wordt veel gebruikt in ensembles en orkesten, maar ook als solo instrument. De hoorn wordt ook wel French horn of Franse hoorn genoemd. Lees meer...
De hoorn is een koperblaasinstrument. Duizenden jaren geleden werd de hoorn voor het eerst gebruikt. Toen werden deze instrumenten nog van de hoorns van dieren gemaakt. Hier komt dus ook de naam vandaan. Het instrument werd toen vooral tijdens de jacht gebruikt. Hiermee werden bepaalde signalen doorgegeven. Tegenwoordig is de hoorn een veelzijdig en populair muziekinstrument. Het wordt veel gebruikt in ensembles en orkesten, maar ook als solo instrument. De hoorn wordt ook wel French horn of Franse hoorn genoemd. Lees meer...
Het materiaal waarvan de hoorn tegenwoordig is gemaakt, heet koper. Dit is een zacht metaal. Het heeft van zichzelf een antibacteriële en desinfecterende werking. Ideaal dus om een muziekinstrument van te maken.
De hoorn is als het ware een soort opgerolde buis. De totale lengte van deze buis is ongeveer vier meter. Het instrument bestaat uit een mondstuk, de ventielen en de beker. Het geluid ontstaat door lucht via het mondstuk, door het instrument heen te blazen. Door het indrukken en loslaten van de ventielen kun je verschillende tonen creëren. Door de ventielen wordt de afstand die de lucht in het instrument af moet leggen verkort. Hierdoor kun je hoge en lage tonen creëren.
Vaak vraagt men zich af wat nou eigenlijk het verschil is tussen een hoorn en de althoorn. Eigenlijk is het gewoon een heel ander instrument. De vorm is anders en de klank lijkt ook helemaal niet op elkaar. Gebruikelijk staat de Franse hoorn gestemd in bes, terwijl de althoorn juist in es staat. De althoorn is voornamelijk erg populair onder de brassbands.
 |
 |
 |
Het is belangrijk om de cilinders regelmatig te oliën. Helemaal wanneer het instrument minder vaak wordt bespeeld. Hiervoor dien je eerst alle pompen uit de hoorn te halen. Zo kun je zo recht mogelijk op de cilinder druppelen. De cilinders dienen een beetje bewogen te worden. Daarna kunnen de pompen weer teruggeschoven worden. Ook de boven- en onderkant kun je oliën. Dit doe je gebruikelijk met een iets dikkere olie. Je kunt dan ook direct alle bewegende delen en scharnieren meenemen.
De pompen dienen regelmatig ingevet te worden. Hierdoor kun je ze soepel heen en weer schuiven. Wanneer dit niet voldoende gebeurd, heb je wat meer kracht nodig om de pompen los te krijgen. Vaak ‘schiet’ deze dan in één keer los met een deuk in de beker als gevolg. Na het spelen is het belangrijk om een borsteltje door je mondstuk heen te halen. Dit voorkomt aanslag en houdt het hygiënisch. Ook de mondbuis en pompen moeten af en toe met een wisser schoongemaakt te worden. Hierna kun je het met lauwwarm water afspoelen Vergeet nooit om je instrument eens per jaar te brengen voor een onderhoudsbeurt. Zo weet je zeker dat je zo lang mogelijk van je hoorn kunt blijven genieten.
Het mondstuk wordt doorgaans gemaakt van messing. Hier overheen is een laagje van zilver of goud aangebracht. Dit voorkomt eventuele vergiftiging van het messing. Hoe groter de cup van je mondstuk is, met hoe meer volume je kunt spelen. Hoe kleiner de diameter, hoe makkelijker het is om hoge noten te spelen. Ook kun je op de dikte van de rim letten. Wanneer deze breed is, is het spelen langer vol te houden. Dit komt doordat de druk op de lippen minder is. Bij een smalle rim is de overgang tussen hoge en lage noten makkelijker. De scherpte van de rim is ook iets om op te letten. Een scherpe rim geeft een heldere klank en een scherpere aanzet. Daarentegen speelt een afgeronde rim stukken comfortabeler.
